Ανατολικά του χωριού επί της 26ης Επαρχιακής Οδού, μετά από 10 λεπτά οδοιπορία, συναντούμε, στη γέφυρα του Βλαχορέματος, την βρύση Βλαχόρεμα-Κοζώνη. Πρόκειται για μία λιθόκτιστη βρύση σε χωμάτινο πρανές, με πηγαίο πόσιμο νερό σχετικά δροσερό. Στη θέση κρουνού φέρει γλυπτή λίθινη κούπα-γούρνα, η οποία δεσπόζει στο μέσο κόγχης. Έχει ένθεν και ένθεν δύο πεζούλια και στη δεξιά πλευρά της έχει εντοιχισμένο εικόνισμα, με το σύνολο να αποτελεί μία εντυπωσιακή-όμορφη σύνθεση. Την ομορφιά επιτείνει και ο περιβάλλων χώρος, λιθόστρωτο με τοξωτό γεφυράκι, θέασης του καταρράκτη, που οδηγεί στην αντίπερα όχθη του ρέματος. Όλα πλαισιωμένα με πέτρινα κολωνάκια, κιγκλιδώματα ασφαλείας, ξύλινα παγκάκια, φωτιστικά και προβολείς. Προσφέρεται για μια σύντομη βόλτα, για ξεμούδιασμα θα λέγαμε. Είναι επισκέψιμη και το βράδυ, διότι έχει ικανοποιητικό φωτισμό.
Ιστορικά η βρύση Βλαχορέματος ή «Βλαχόρεμα», ήταν 30 μέτρα πιο πάνω στην άκρη του κτήματος Λουκά Κοζώνη, αριστερά της όχθης του ρέματος. Μετά όμως από την διάνοιξη του αμαξιτού δρόμου Τερψιθέας-Ελατούς, η βρύση κατέστη δυσπρόσιτη, διότι καταστράφηκε το παλαιό μονοπάτι, που οδηγούσε ομαλά σε αυτή. Τώρα, το μονοπάτι σύνδεσης με τον δρόμο, ήταν στενό, ανηφορικό και επικίνδυνο από τις καθιζήσεις. Λύση στο πρόβλημα της πρόσβασης έδωσε ο Τουριστικός Όμιλος Τερψιθέας, ο οποίος μέσω του Πολιτικού Μηχανικού κου Ιωάννου Φινινή προγραμμάτισε την κατασκευή βρύσης από το 1955, μετά από την κατασκευή της παρακείμενης γέφυρας Βλαχορέματος. Ο Ιω. Φινινής σχεδίασε τη βρύση τον Ιανουάριο του 1956, η οποία με χρηματοδότηση της οικογένειας Κωνσταντίνου Λουκά Κοζώνη, τελείωσε το 1958, με την απαράμιλλη τέχνη του Τερψιθιώτη λιθοξόου Χρήστου Μούρτου. Φυσικά η υδροδότηση, έγινε από την πηγή, της πρότερη θέσης της. Η βρύση σιγά-σιγά άρχισε να γράφει τη σύγχρονη ιστορία της, φιλοξενώντας, πεζούς ή τροχαίους διαβάτες, απλούς αγρότες του μόχθου, νεροκουβαλητές με τη βαρέλα ή τη στάμνα, πλύστρες που κοπανούσαν τα ρούχα στο νερό του ρέματος, πενθούντες επισκέπτες του Νεκροταφείου, θεοσεβούμενους-ες, που άναβαν το καντηλάκι στο εικόνισμα, καλοντυμένους-ες περιπατητές-τριες, αγωνιώδεις καπνιστές, ερωτευμένους που αναζητούσαν λίγη δροσιά κ.λπ. Πολλάκις στην κούπα της …βαπτίζονταν λουκουμάκια για τη …λιγούρα, κεράσια ή κορόμηλα για ξέπλυμα και στην «τσουρνάρα» της καρπούζια για ψύξη, τενεκέδες για νερό εξυπηρέτησης των οικοδόμων κ.λπ. Στα πλαίσια του καθαρισμού της, φρόντιζε ο Χρήστος Οδ. Κοκκοτάκης (Πετροχρήστος) και καθάριζε την κούπα της, με μια καμπύλη χαντζάρα, την οποία τρόχιζε ταυτόχρονα. Περνώντας τα χρόνια όμως ..γέρασε και η βρύση, λιγόστεψε και βρώμισε το νερό της, η γύρω της βλάστηση αγρίεψε το τοπίο, αλλά το πιο μεγάλο κατάντημα, ήταν η μετατροπή του χώρου σε σκουπιδότοπο, από την απερίσκεπτη απόρριψη σκουπιδιών στη βάση της παρακείμενης γέφυρας. Έτσι λοιπόν την κατάσταση ανέλαβε να διορθώσει ο Σύλλογος Τερψιθεατών (επί προεδρίας Γεωργίου Στ. Γιαννέτσου), ο οποίος κατόρθωσε το 2009, με τη γενναία οικονομική στήριξη του ομογενούς Chris Stavrou, να αναπλάσει όλο το χώρο, παραδίδοντας αυτό το στολίδι στη Τερψιθέα. Έγινε διευθέτηση της κοίτης, με τοιχοδόμηση των πρανών, με φράγματα ανακοπής της ορμής του νερού στην βάση της, λιθόστρωση του έμπροσθεν της βρύσης και του έναντι του ρέματος χώρου, με συνδετήριο τοξωτό γεφυράκι θέασης του καταρράκτη. Για την εξασφάλιση από ατυχήματα τοποθετήθηκαν κιγκλιδώματα (τα οποία έγιναν μεταλλικά πρόσφατα, πάλι με έξοδα του Συλλόγου Τερψιθεατών) στηριζόμενα σε πετρόχτιστα κολωνάκια, που φέρουν φωτιστικά στην κορυφή τους. Παράλληλα ο Πρόεδρος της Κοινότητας (Σταύρος Γ. Αγγελόπουλος), ανέλαβε την ηλεκτροδότηση του χώρου, την τοποθέτηση προβολέων (επί πλέον των φωτιστικών τού σχεδίου), ξύλινων καθισμάτων, δοχείου απορριμμάτων, κολωνακίων εμποδισμού οχημάτων και εξασφάλισε την υδροδότηση, με καθαρισμό και υδρομάστευση της πηγής. Φυσικά ανέλαβε την περαιτέρω φροντίδα συντήρησης και καθαριότητας του χώρου, ως κοινοτικού τού τοιούτου. Ο αναπλασμένος χώρος παραμένει αμετάβλητος, με εξαίρεση την απώλεια μιας γερασμένης λεύκας το Μάιο του 2015, ευτυχώς χωρίς να προξενήσει ζημιές στο χώρο. Αυτή τη λεύκα είχε φυτέψει ο στρατηγός Ιωάννης Κοζώνης (1915-2008) όταν ήταν μαθητής στην Τερψιθέα. Άλλη εξαίρεση είναι η αντικατάσταση των ξύλινων κιγκλιδωμάτων με μεταλλικά τον Αύγουστο του 2023. Η ανάπλαση φαινομενικά τελείωσε, όμως μπορεί να επεκταθεί, με δενδροφύτευση στην αντίπερα όχθη, μαντροτοιχία άνωθεν και κάτωθεν της ράμπας του δρόμου, που οδηγεί στη βρύση Θεοδωρόπουλου, καλαίσθητα κιγκλιδώματα-μπάρες κατά μήκος της 26ης Επαρχ. Οδού στην κάτω πλευρά της γέφυρας και εκατέρωθεν αυτής κ.λπ.
Η Βρύση Βλαχόρεμα-Κοζώνη, με την ανάπλασή της αγκαλιάστηκε από τους Τερψιθιώτες και επαινέθηκε από τους επισκέπτες της. Όπως διαπιστώνουμε έγινε σήμα κατατεθέν για το χωριό μας, η φωτογραφία του φιλοξενείται σε οδοιπορικά, σε ταξιδιωτικούς προορισμούς που αφορούν την Τερψιθέα και σε λοιπά ηλεκτρονικά ή έντυπα μέσα ενημέρωσης. Η Βρύση Βλαχόρεμα-Κοζώνη, είναι μια τρανταχτή απόδειξη, ότι η συλλογικότητα δημιουργεί θαύματα. Αυτή η βρύση είναι το καμάρι μας!
