Ανατολικά του χωριού με 10 λεπτά πεζοπορία στο επάνω μονοπάτι προς Ιτιές- Βλαχόρεμα βρίσκουμε τη βρύση του Θεοδωρόπουλου. Είναι λιθόκτιστη με άσπρη και κόκκινη πέτρα, στεγασμένη σε ένα πέτρινο τρίτοξο κιόσκι, με πέτρινη στέγη. Κατασκευάστηκε το 2008 από συνεργείο Αλβανών μαστόρων με προσφορά του ζεύγους Ευρυδίκης Γ. Γιαννέτσου και Κωνσταντίνου Βασιλοπούλου. Οι ίδιοι χρηματοδότησαν ταυτόχρονα και το μονοπάτι που οδηγεί στη βρύση, κατασκευασμένο από τους ίδιους τεχνίτες. Η βρύση Θεοδωρόπουλου είναι παλιά όσο παλιά είναι και η πηγή, η οποία υδρομαστεύεται από τα έγκατα του υπερκείμενου αγρού Χορμόβα (παλιά Δημ. Παπασταυρίδη). Στην εκροή της είχε αυτοσχέδιους κρουνούς, είτε φλοιούς δένδρων, είτε πήλινους σωλήνες, είτε μολύβι ακόμα, το οποίο αφαίρεσε κάποτε ένας γανωματής ως απαραίτητο για τα γανώματά του. Το νερό πολλές φορές χανόταν, οπότε αναλάμβαναν να κάνουν νέες υδρομαστεύσεις οι επαΐοντες τεχνικοί.
Ένας από αυτούς που επιμελήθηκαν επανειλημμένα την υδρομάστευση ήταν και ο Χρήστος ο Μούρτος, ο οποίος είχε φτιάξει ειδικό οχετό πίσω από την βρύση, που βοηθούσε στην παροχέτευση του νερού από την αποστράγγιση. Η πλέον σωτήρια επέμβασή του, ήταν το 1966, που έφτιαξε όλη την υποδομή, δηλαδή μία ορθογώνια λιθοδομή με κορνίζα, περβάζι και μία ωραία γλυπτή κούπα, όλα από γκρι σχιστόλιθο. Το νερό της βρύσης χρησιμοποιείται και για την άρδευση γειτονικών κήπων. Για το σκοπό αυτό είχε και δεξαμενή, γούρνα χωμάτινη, που χωρούσε ικανό νερό, για πότισμα 2-3 κήπων. Το νερό της παλαιότερα μάθαμε ότι τροφοδοτούσε ένα αρχέγονο υδραγωγείο, από το οποίο εξυπηρετούντο οι πλατείες Σχολείου και Εκκλησίας. Πρόσφατα μάλιστα αποκαλύφτηκε τμήμα του υδραγωγείου εγγύς της οικίας του Χρ. Κολοβού. Ενισχύεται λοιπόν η άποψη ότι η βρύση χρονολογείται από τον 18ο αιώνα ή πριν. Πρόσφατα βρήκαμε σε τούρκικο κατάστιχο του 1569 μ. Χ. το επώνυμο Θοδωρή, από το οποίο μπορεί να προήλθε ο Θοδωρόπουλος και φυσικά η βρύση.
