20΄ πεζοπορία στον ανηφορικό δρόμο και 3΄ νότια από την καστανιά του επάνω δρόμου στην κορυφή βορειοανατολικά του χωριού είναι η βρύση Παπούρη. Οι πιο παλιοί την ονόμαζαν Μπαπούρη. Πρόκειται για μία λιθόκτιστη βρύση, από άσπρη και χρωματιστή πέτρα, με μία γκρί κούπα κρουνό. Το νερό αναβλύζει σε μία ρίζα πλάτανου και είναι εγκιβωτισμένο σε μία πρισματοειδή λιθοδομή με βάση τραπέζιο. Η λιθοδομή μοιάζει να στηρίζεται στο αριστερό πεζούλι και οι πλαϊνές επιφάνειες ανοίγουν κατά βάθος. Η οροφή της μπροστινής επιφάνειας σχηματίζει καπέλο και η όλη οροφή προς τα πίσω είναι μία τσιμεντένια καμπύλη επιφάνεια.
Στο αριστερό πεζούλι έχει ένα μικρό λίθινο τραπέζι. Έχει στα δεξιά υπερυψωμένο πεζούλι και η όλη σύνθεση υποστηρίζεται από λίγα τετραγωνικά πλακόστρωτο λευκό δάπεδο. Η βρύση κατασκευάστηκε το 2007 με πρωτοβουλία-προσφορά του Παναγιώτη Ταξ. Σερέτη και οικονομική ενίσχυση των κατοίκων, του πάνω μαχαλά της Τερψιθέας. Μάστορας ήταν ο Αλβανός Γεώργιος Γκούρης. Η βρύση είναι πολύ παλιά και υποθέτουμε ότι ονομάστηκε έτσι, αυτή και η περιοχή, από κάποιον Μπαπούρη ή Μπαπούρο (όπως τον γράφει ο Ανδρέας Κ. Σκαλτσάς). Άλλη πληροφορία θέλει ο Μπαπούρης να είναι συγγενής ή παρωνύμιο Σερέτη. Μάλλον χρονολογείται πριν τον 19ο αιώνα, διότι δεν είναι γνωστό από καμία πηγή πότε έζησε ο Μπαπούρος.
