Βρίσκεται 5 λεπτά ανατολικά σε ιδιόκτητο χώρο κληρονόμων Γεωργίου Σταύρου Γιαννέτσου. Λιθόκτιστη άσπρης πέτρας επένδυσης, με μία άσπρη γλυπτή κούπα στη θέση κρουνού. Πάνω από την κούπα, φέρει τετράγωνη εσοχή, σαν παραθύρα, που έχει υπεράνω αψίδα με ροζέτα, η οποία καμπυλώνει εξάροντας στο μέσον την οροφή. Χτίστηκε από Αλβανό μάστορα με χρηματοδότηση του Γεωργίου Στ. Γιαννέτσου, το 2004. Η βρύση ήταν παλαιότερα 10 μέτρα δυτικότερα, χαμηλή τύπου λίθινου κάναλου και είχε και μία γούρνα υδατοδεξαμενή. Αυτή χαλάστηκε όταν έφτιαξε ο Γ. Γιαννέτσος δρόμο αμαξιτό για την οικία του και δημιουργήθηκε η νέα βρύση. Το όνομα το οφείλει στον παλαιό ιδιοκτήτη τον Γαρουφαλή, ήταν ιδιωτική αλλά με δημόσια χρήση (σύμφωνα με τα ειωθότα της κοινωνίας και τους νόμους διαχείρισης των υδάτων). Το σωστό όνομα είναι Γαρουφαλή και όχι Γαρυφαλλή, είναι μικρασιατικό όνομα κατά τον Τριανταφυλλίδη. Ανήκε στον Σπ. Γαρουφαλή (1804-…) μέχρι το 1863 που δόθηκε ως προίκα στην κόρη του Ταρσίτσα (1836-…) όταν παντρεύτηκε τον Δημ. Παπαχρήστου (1827-…). Κατόπιν την κληρονόμησε ο Χρύσανθος (1864-1932), υιός του Δ. Παπαχρήστου, μετά δόθηκε προίκα στην κόρη του Αλεξάνδρα (1917-2008), όταν παντρεύτηκε τον Σταύρο Γ. Γιαννέτσο (1909-1983), οπότε την κληρονόμησε ο Γεώργιος Στ. Γιαννέτσος (1942-2010). Η βρύση λοιπόν ως Γαρουφαλή ανάγεται στο 1830-1840 (όχι ως πηγή απλή, που μπορεί να προυπήρχε).
