Ο μύλος της Καρούς, ο οποίος διασώθηκε μερικώς, αλλά χρήζει μιας πιο καλαίσθητης αναπαλαίωσης. Παλαιότερα ο μύλος ήταν εκκλησιαστικός, τον εκποίησε όμως αρχές του 20ου αιώνα η εκκλησία για να οικοδομήση τον νέο ναό του Αγ. Νικολάου. Τώρα ανήκει στην Ιουλία Ψαθή το γένος Γεωρ. Δ, Βλάχου. Χρησιμοποιούσε το νερό από το Σπαρτιόρεμα, που το καλοκαίρι αυγάταινε από το ποτιστικό νερό της πηγής Λίπα. Βρίσκεται βορειοδυτικά του χωριού και τον προσεγγίζουμε εύκολα με αυτοκίνητο και πεζοπορία. Πρέπει να περιληφθεί σε προγράμματα επισκέψεων.
Με το ίδιο νερό λειτουργούσαν τρεις μύλοι ακόμα στην περιοχή της Καρούς. Δύο ήταν της Λάμπρως Δημ. Κωνσταντοπούλου συζύγου Αθαν. Ζαγορίσιου (προίκα από τον πατέρα της), συνιδιοκτησία πρώτα με τον Αθ. Κατσούλη, κατόπιν με τον Νικ. Γρούμπα και τέλος με τον Ιω. Δ. Καμπούρη ειρηνοδίκη από Ζωριάνου, ο οποίος απέκτησε όλη την κυριότητα γύρω στο 1900. Ο άλλος ανήκε στον Χρήστο Δ. Μπάρο ο οποίος ήταν επαγγελματίας μυλωνάς και διαχειριζόταν πολλούς μύλους. Από αυτούς τους μύλους δεν υπάρχει πλέον καμμία ένδειξη.
Ο μύλος του Ντεμεσιά. Πήρε τ’όνομά του από το παρατσούκλι του Νικ. Μπάρου, που βάφτισε και το παρακείμενο ποταμάκι, Ντεμεσιόρεμα. Τον μύλο τον συναντούμε νότια του χωριού, δεξιά μας μόλις περάσουμε τη γέφυρα. Αυτός χρειάζεται οπωσδήποτε ανακαίνιση.
Τα ερείπια του μύλου Κοντογιάννη. Σε αυτή τη θέση κοντά στην πηγή της Δημάρας, από την οποία έπαιρνε νερό, εναλλακτικά με το Σπαρτιόρεμα, υπήρχε μύλος, ο οποίος ανήκε στην οικογένεια από την Τουρκοκρατία (μην ξεχνάμε ότι η οικογένεια είχε κοτζάμπαση πριν την επανάσταση).
Το 1865 υπήρχε στη θέση Λογκά στο Μάη Ρέμα ο μύλος του Αντωνίου Γρούμπα. Παράλληλα λειτουργούσε μαντάνι και νεροτριβή. Την στρογγυλή μυλόπετρα αυτού του μύλου διέσωσε ο μακαρίτης Παν. Παναγιωτόπουλος.
Στο Μάη Ρέμα αναφέρεται και ένας άλλος μύλος, ο Παλαιόμυλος δίπλα στην ομώνυμη πηγή και κοντά στη Ριζιμιά Κοτρώνα.
Έναν ακόμη μύλο βρίσκω ότι κατασκεύασε ο Αθηναίος τεχνίτης Γεωρ. Ράντης (που μας επισκέφτηκε από του Ζωριάνου) στου Βλάχου το Αλώνι για τον Αθαν. Κατσούλη το 1877 (την ίδια εποχή ο Ράντης μετασκεύασε και τους μύλους της Λάμπρως Ζαγορίσιου στη θέση Καρούς Μύλος). Αυτός μάλλον κατεστράφη με τη μεγάλη κατολίσθηση που έγινε στην αρχή του 20ου αιώνα, στα Βλαχέικα κτήματα, στο Βλαχόρεμα
Μολονότι πολλοί μύλοι δεν υπάρχουν πλέον, θα μπορούσαν όμως να γίνουν αντικείμενο ερευνών και γιατί όχι και αναστηλώσεων.
